Dag 34 - Zaterdag 21/03
Blijf op de hoogte en volg Romana
21 Maart 2015 | Denemarken, Sorø
De dag van vertrek! Vandaag zie ik eindelijk mijn ouders/zusje/vriend weer! Ik stond om kwart voor 7 op, om nog even de laatste dingen in te pakken, te douchen en afscheid te nemen van alles. Dit zou de laatste keer zijn dat ik dit alles zie. Toen ik nog even naar de wc wou, was de mevrouw die me zou wegbrengen naar het station er al. Ik kon dus niet eens fatsoenlijk plassen of ik werd al gestoord...
Daarna werd ik naar het station gebracht, kocht ik een kaartje en vertrok de mevrouw weer. Nog even afscheid genomen en ik heb haar bedankt voor alles. Ze heeft toch wel mijn stage geregeld. Toen de trein aankwam, moest ik én een koffer én een tas in de trein krijgen. Niemand hielp me ook even, maar het is me uiteindelijk gelukt. De trein was propvol dus ik moest een uurtje staan. Ik keek goed om me heen, toch de laatste keer dat je dit alles ziet.
Bij het vliegtuig aangekomen, moest ik maar eerst die koffer kwijt. Het was ondertussen al 10 uur. Op de borden kwam te staan waar ik heen moest om mijn koffer te dumpen. Ik volgde die en daar aangekomen zei de mevrouw tegen mij dat ik me moest inchecken, en dus naar een paal moest lopen. Daar kon je kiezen welk land je wou, en gelukkig hadden ze ook gewoon Nederlands! Daar stond dat ik al was ingecheckt,ik dacht huh maar toen besefte ik me dat ik dat gisteravond online gedaan had. Ik kon dus weer mooi terug naar die mevrouw.
Weer terug bij die mevrouw liet ik mijn koffer wegen en mocht hij weg. Het rare was, is dat toen ik naar Kopenhagen vloog mijn koffer 19 kg woog en nu 21 kg. En naar Kopenhagen had ik heel veel snoepjes bij, en dat was nu natuurlijk op. Hmm, maargoed hij was gedumpt.
Toen op naar de beveiliging, of hoe je dat ook wilt noemen. Ik vroeg waar ik heen moest en liep daar heen. IK had een flesje drinken mee, maar dat mag je niet meenemen in een vliegtuig. Dus dat gooide ik van te voren weg. Er was een rij en daar moest ik even wachten. Toen ik uiteindelijk aan de beurt was, wist ik natuurlijk al wat ik moest doen. De mevrouw praatte alleen wel in het Deens tegen mij, en ik in het Engels terug dat ik haar niet verstond. Toen ik door de poorten was, praatte ze wel ineens Engels. Ik weet echt niet wat die vrouw wou hoor. Maargoed nu kan ik niet meer terug, het is echt waar. Over een paar uurtjes was ik terug in Nederland!
Wat ik wel heel vervelend vind ik dat je apparaten zoals tablets of laptoppen in een aparte bak moet doen, en mijn laptop past echt NET in mijn tas, dus ik was weer een paar minuten bezig om dat ding er terug in te doen. Maar het is gelukt.
Het was pas half 11, en boarding was pas over een uurtje. Er waren genoeg winkels war ik me kon uitleven. Ik zag een 'Victoria's secret' winkel, ik dacht altijd dat ze daar lingerie verkochten maar er lagen gewoon parfums in deze winkels. Nja zo leer je nog is wat eej. Verder nog even gezeten, winkels bekeken dus en toen stond de gate alweer op het bord.
Daar ben ik rustig naar toe gelopen en daar heb ik gewacht. Het was half 12, en het vliegtuig was er nog niet. Boarding zou om half 12 beginnen, dus ik vroeg me af of we vertraging zouden hebben. Opeens zag ik een blauw vliegtuig aankomen, en ik dacht meteen dat is mijn KLM vliegtuig!
Ik zag hoe de mensen eruit stapten, ik zag hoe de bagage uit het vliegtuig werd gehaald. En ik zag hoe mijn koffer erin werd gedaan, erg leuk om te zien. Ook zag ik hoe ze tanken. Rond kwart voor 12 mochten wij erin. Ik ging op mijn plek zitten, ik zat bij het raam. Deze keer hadden ze schermpjes waarop je kon zien hoeveel kilometer we boven de grond waren, waar we vlogen en hoeveel graden het boven was. Het koudste wat ik kon zien is -61 graden, nou dan ben je meteen dood denk ik. Ik heb veel mooie foto's gemaakt. Dit keer had ik geen last van mijn oren, maar ik had dan ook kauwgom gekauwd voor mijn leven!
In Amsterdam aangekomen, stonden me ouders/zusje al op me te wachten. Ik haalde mijn koffer op en pakte zon karretje. Uiteindelijk bleek mijn vader ook zon karretje voor mij mee hebben genomen. Ik reed dus met mijn dat karretje naar de uitgang, en daar zag ik al meteen mijn ouders/zusje staan! Heerlijk om ze weer te zien.
Even wat gegeten en gedronken en op naar huis. Eindelijk mijn huisje weer zien. Rond 4 uur kwam me vriend. Echt geweldig om weer thuis te zijn. Maandag weer naar school en dan begint het leventje weer.
Dit was mijn laatste verslag van deze reis. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en te volgen. En zodra er nog een reis komt, maak ik ook verslagen. Maar eerst maar eens bijkomen van de deze. Ik zou dit best nog eens doen, maar niet meer alleen. Dat altijd alleen zijn, en dingen alleen doen. Dan voel je je op een gegeven moment ook echt alleen. Deze 5 weken waren precies genoeg, meer trok ik echt niet.
Daarna werd ik naar het station gebracht, kocht ik een kaartje en vertrok de mevrouw weer. Nog even afscheid genomen en ik heb haar bedankt voor alles. Ze heeft toch wel mijn stage geregeld. Toen de trein aankwam, moest ik én een koffer én een tas in de trein krijgen. Niemand hielp me ook even, maar het is me uiteindelijk gelukt. De trein was propvol dus ik moest een uurtje staan. Ik keek goed om me heen, toch de laatste keer dat je dit alles ziet.
Bij het vliegtuig aangekomen, moest ik maar eerst die koffer kwijt. Het was ondertussen al 10 uur. Op de borden kwam te staan waar ik heen moest om mijn koffer te dumpen. Ik volgde die en daar aangekomen zei de mevrouw tegen mij dat ik me moest inchecken, en dus naar een paal moest lopen. Daar kon je kiezen welk land je wou, en gelukkig hadden ze ook gewoon Nederlands! Daar stond dat ik al was ingecheckt,ik dacht huh maar toen besefte ik me dat ik dat gisteravond online gedaan had. Ik kon dus weer mooi terug naar die mevrouw.
Weer terug bij die mevrouw liet ik mijn koffer wegen en mocht hij weg. Het rare was, is dat toen ik naar Kopenhagen vloog mijn koffer 19 kg woog en nu 21 kg. En naar Kopenhagen had ik heel veel snoepjes bij, en dat was nu natuurlijk op. Hmm, maargoed hij was gedumpt.
Toen op naar de beveiliging, of hoe je dat ook wilt noemen. Ik vroeg waar ik heen moest en liep daar heen. IK had een flesje drinken mee, maar dat mag je niet meenemen in een vliegtuig. Dus dat gooide ik van te voren weg. Er was een rij en daar moest ik even wachten. Toen ik uiteindelijk aan de beurt was, wist ik natuurlijk al wat ik moest doen. De mevrouw praatte alleen wel in het Deens tegen mij, en ik in het Engels terug dat ik haar niet verstond. Toen ik door de poorten was, praatte ze wel ineens Engels. Ik weet echt niet wat die vrouw wou hoor. Maargoed nu kan ik niet meer terug, het is echt waar. Over een paar uurtjes was ik terug in Nederland!
Wat ik wel heel vervelend vind ik dat je apparaten zoals tablets of laptoppen in een aparte bak moet doen, en mijn laptop past echt NET in mijn tas, dus ik was weer een paar minuten bezig om dat ding er terug in te doen. Maar het is gelukt.
Het was pas half 11, en boarding was pas over een uurtje. Er waren genoeg winkels war ik me kon uitleven. Ik zag een 'Victoria's secret' winkel, ik dacht altijd dat ze daar lingerie verkochten maar er lagen gewoon parfums in deze winkels. Nja zo leer je nog is wat eej. Verder nog even gezeten, winkels bekeken dus en toen stond de gate alweer op het bord.
Daar ben ik rustig naar toe gelopen en daar heb ik gewacht. Het was half 12, en het vliegtuig was er nog niet. Boarding zou om half 12 beginnen, dus ik vroeg me af of we vertraging zouden hebben. Opeens zag ik een blauw vliegtuig aankomen, en ik dacht meteen dat is mijn KLM vliegtuig!
Ik zag hoe de mensen eruit stapten, ik zag hoe de bagage uit het vliegtuig werd gehaald. En ik zag hoe mijn koffer erin werd gedaan, erg leuk om te zien. Ook zag ik hoe ze tanken. Rond kwart voor 12 mochten wij erin. Ik ging op mijn plek zitten, ik zat bij het raam. Deze keer hadden ze schermpjes waarop je kon zien hoeveel kilometer we boven de grond waren, waar we vlogen en hoeveel graden het boven was. Het koudste wat ik kon zien is -61 graden, nou dan ben je meteen dood denk ik. Ik heb veel mooie foto's gemaakt. Dit keer had ik geen last van mijn oren, maar ik had dan ook kauwgom gekauwd voor mijn leven!
In Amsterdam aangekomen, stonden me ouders/zusje al op me te wachten. Ik haalde mijn koffer op en pakte zon karretje. Uiteindelijk bleek mijn vader ook zon karretje voor mij mee hebben genomen. Ik reed dus met mijn dat karretje naar de uitgang, en daar zag ik al meteen mijn ouders/zusje staan! Heerlijk om ze weer te zien.
Even wat gegeten en gedronken en op naar huis. Eindelijk mijn huisje weer zien. Rond 4 uur kwam me vriend. Echt geweldig om weer thuis te zijn. Maandag weer naar school en dan begint het leventje weer.
Dit was mijn laatste verslag van deze reis. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en te volgen. En zodra er nog een reis komt, maak ik ook verslagen. Maar eerst maar eens bijkomen van de deze. Ik zou dit best nog eens doen, maar niet meer alleen. Dat altijd alleen zijn, en dingen alleen doen. Dan voel je je op een gegeven moment ook echt alleen. Deze 5 weken waren precies genoeg, meer trok ik echt niet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
